All the President`s Men

Είδος:  Πολιτικό Θρίλερ

Διάρκεια: 138’

Χρονολογία:  1976

• Συντελεστές:

Director: Alan J. Pakula

Writers: Carl Bernstein (book), Bob Woodward (book)

Stars: Dustin Hoffman, Robert Redford, Jack Warden |

• Πλοκή:

Στο ξενοδοχείο Γουότεργκεϊτ ενεργοποιείται ο συναγερμός και τέσσερις ληστές συλλαμβάνονται επ` αυτοφώρω. Εκείνη η νύχτα επιφύλασσε συγκλονιστικές αποκαλύψεις, οι οποίες οδήγησαν τον πρόεδρο των ΗΠΑ σε παραίτηση. Δύο δημοσιογράφοι της Ουάσινγκτον Πoστ ο Μπομπ Γούντγορντ και ο Καρλ Μπερνστάιν, αναλαμβάνουν το ρεπορτάζ γεμάτοι από αμφιβολίες, δισταγμούς και αποφασιστικότητα.  

• Παραλειπόμενα:

- Ο Frank Wills, ο φύλακας που ανακάλυψε την εισβολή στο συγκρότημα Watergate, υποδύεται τον εαυτό του.

- Ο Βρετανός σκηνοθέτης John Schlesinger αρνήθηκε να σκηνοθετήσει την ταινία, επειδή πίστευε πως αυτό έπρεπε να γίνει από κάποιον Αμερικανό.

• Κριτικές:

Παραδόξως, η ταινία αυτή γέννησε στρατιές νέων δημοσιογράφων. Μέχρι και σήμερα, 30 χρόνια μετά, το φιλμ του Alan J. Pakula χαίρει κάτι περισσότερο από μιας απλής εκτίμησης ακόμη και από τους νεότερους επαγγελματίες –και μη- του χώρου: Μιας σχέσης που μπορεί να περιγραφεί μάλλον ως μια μορφή λατρείας στο προϊόν ενός διαφορετικού είδους «αναπαραγωγής λόγου», που όχι απλά εξήρε την αξία και την ισχύ της 4ης εξουσίας, μα ταυτόχρονα αποτέλεσε μια υποσυνείδητη καθοδηγητική και υποδεικτική πράξη δεοντολογίας. Όσο και αν εμείς οι λοιποί κοινοί θνητοί την αναμοχλεύουμε από τη μνήμη μας ως ένα πολιτικό δράμα με θέμα το σκάνδαλο του Watergate –που μεταξύ άλλων τερμάτισε την προεδρική καριέρα του Nixon-, η κινηματογραφική μεταφορά του αυτοβιογραφικού κειμένου των δημοσιογράφων Carl Bernstein και Bob Woodward δεν είναι παρά μια ταινία χαρακτήρων. Αναπαριστώντας τη δράση τους, οι Dustin Hoffman και Robert Redford καλούνται να ακολουθήσουν τα αχνά ίχνη μιας οικονομικής και πολιτικής συγκάλυψης που φτάνει ως τα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας, με μοναδική πηγή πληροφοριών έναν κυβερνητικό σύνδεσμο ονόματι Deep Throat – του οποίου το ψευδώνυμο χρησιμοποιήθηκε σε αντίστοιχο χαρακτήρα της εξίσου «συνωμοσιολογικής» σειράς X-Files. Περισσότερο ωστόσο από μια ιστορική αφήγηση των γεγονότων που οδήγησαν ή ακολούθησαν του σκανδάλου του Watergate, οι Άνθρωποι του Προέδρου καταγράφουν μια αγωνιώδη Οδύσσεια δύο νεαρών δημοσιογράφων που πασχίζοντας να φτάσουν κοντά στην αλήθεια, καλούνται να αντιμετωπίσουν τα προστατευτικά τείχη της πολιτικής δομής του κράτους. Κυρίως όμως, δύο επαγγελματιών που μάχονται να προσπεράσουν τους αυτοπεριορισμούς ηθικής μα και σκοπιμότητας της δημοσιογραφικής εξουσίας –σε αυτό το σημείο έγκειται και το “παραδόξως” της αρχής: Έτσι, παρά το γεγονός ότι το κέντρο βάρους του πονήματος του Pakula εκτοπίζεται από την καθαρά ιστορική σκοπιά του σεναριακού background, αυτό εξακολουθεί να διατηρεί στη χροιά του την αγωνία και τη ένταση – ιδίως δε στις στιγμές συνύπαρξης των δύο κεντρικών χαρακτήρων. Με τη συνδρομή τόσο της έξυπνης σεναριακής καταγραφής του υλικού όσο και της νευρώδους σκηνοθεσίας, ως αποτέλεσμα αποσπάται μια δυναμική ταινία με σασπένς και ανατροπές, που κλέβει το ενδιαφέρον ακόμη και όσων αγνοούν τα ιστορικά συμβάντα που τη στοιχειοθετούν.