8mm

Μεταφρασμένος Τίτλος:  8 χιλλιοστά

Είδος:  Αστυνομική

Διάρκεια: 123’

Χρονολογία:  1999

• Συντελεστές:

Director: Joel Schumacher

Writer: Andrew Kevin Walker

Stars: Nicolas Cage, Joaquin Phoenix, James Gandolfini

• Πλοκή:

Ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ προσλαμβάνεται από μία χήρα ενός πολύ πλούσιου και ευυπόληπτου άντρα για να εξιχνιάσει αν ένα snuff φιλμ (φιλμ που παρουσιάζει ερωτικά εγκλήματα) 8 χιλιοστών που βρέθηκε στο σπίτι του είναι αυθεντικό ή όχι.

• Κριτικές:

Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση…

-7… UP: Υπάρχουν δύο στοιχεία που σε προκαλούν να μην χάσεις αυτή την ταινία. Το πρώτο ακούει στο όνομα Andrew Kevin Walker, του οποίου το σενάριο για το Se7en χάρισε στην κινηματογραφική κοινότητα μια από τις εξυπνότερες, σκληρότερες και ταυτόχρονα πιο παρανοϊκές διαστροφές που έχει παρακολουθήσει ποτέ. Η ενασχόληση με τα snuff movies (μικρά φιλμάκια που απεικονίζουν πραγματικές σκηνές σεξ και ωμής βίας που συνήθως καταλήγουν στο φόνο) υποσχόταν ένα σκοτεινό ταξίδι στον κόσμο της διαστροφής, ανασύροντας ένα θέμα ταμπού με το οποίο δεν είχε ασχοληθεί ποτέ ξανά ο mainstream κινηματογράφος. Το δεύτερο στοιχείο, ο Joel Schumacher πίσω από την κάμερα, του οποίου η καλογυαλισμένη διαδρομή στις λεωφόρους των χολιγουντιανών blockbuster (Batman & Robin, The Client, Flatliners, Batman forever) παρείχε όλες τις προϋποθέσεις μιας καθόλα άρτιας εικονοπλαστικής δουλειάς, με το παράδειγμα του David Fincher στην άκρη του μυαλού να ιντριγκάρει ένα διψασμένο για εκπλήξεις και καινοτομίες κοινό. Η σοφία του ελληνικού λαού ωστόσο ήρθε να επιβεβαιώσει τους φόβους περί αποτυχημένης συμβίωσης δύο διαφορετικών κόσμων. Έχοντας συμπληρώσει την τούρτα με πολλά κεράσια –με τους Nicolas Cage και Joaquin Phoenix να φιγουράρουν στην κορυφή της-, το μεγάλο καλάθι δεν μπόρεσε να γεμίσει ούτε ως τη μέση με το κατώτερο των προσδοκιών αποτέλεσμα που εκπονήθηκε.

-ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ: Η φιλόδοξη προσπάθεια σύντηξης του mainstream με το ανεξάρτητο, του ασυνήθιστου με το οικείο, οδήγησε σε μια ταινία που δεν μπορεί να σοκάρει με την ωμότητά της μα ούτε και να διασκεδάσει με την ελαφρότητά της. Το καταφανώς ταλαιπωρημένο σενάριο καταφεύγει σε δαιδαλώδεις καμπές για να προσπεράσει τα στοιχεία που θα επέφεραν κάποια ταμπέλα ακαταλληλότητας, αφαιρώντας από τη δυναμική που απλόχερα του προσέφερε η θεματική του. Το snuff ταλαιπωρείται ως στοιχείο της βασικής πλοκής για να χαθεί μετά το εισαγωγικό εικοσάλεπτο, ενώ οι πρωταγωνιστές (πόσο μάλλον οι δευτερεύοντες ρόλοι) μένουν να κινούνται απορημένοι και ακατέργαστοι στο χάος μιας ταινίας που από ένα σημείο και μετά μοιάζει να ακροβατεί ανάμεσα στις ίδιες τις κακοστημένες ιδέες της. Ως ναυαγοσώστες λειτουργούν η σκοτεινή φωτογραφία του Robert Elswit καθώς και η υποβλητική μουσική του Mychael Danna, αν και αυτά χάνονται κάτω από την ρηχότητα της βασικής πλοκής που κρατά όσα πραγματικά θέλει να δει ο θεατής στο παρασκήνιο. Οι καλές στιγμές δεν απουσιάζουν, ωστόσο είναι απελπιστικά ξεκομμένες και λίγες μπροστά σε ένα όραμα που η ταινία τελικά μοιάζει να αρνείται από τον ίδιο της τον εαυτό. Και τελικά αυτό είναι και το μεγάλο της μείον: Μην κατορθώνοντας να αντεπεξέλθει στις προσδοκίες που η ίδια θρέφει με το ξεκίνημά της, αφαιρεί από τον εαυτό της πόντους που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να της προσφερθούν ως αναγνώριση μιας –αν μη τι άλλω- συμβατικής περιπέτειας.

-ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ: Max California (Joaquin Phoenix): «Είναι παραγωγός / σκηνοθέτης / εκκεντρικός. Είναι ο Jim Jarmusch του σαδομαζό…»